WASPRAKTIJKEN!

Met een beetje geluk bereik je op een gegeven moment de leeftijd waarop je over enige zelfkennis beschikt. Dat schijnt -vraag ons niet waarom- handig te zijn; met name voor je omgeving. Het was daarom dat wij onlangs in de trein bijna onze tong gehalveerd hebben. Want wij kennen onszelf en weten dat we af en toe last hebben van een lichte vorm van betweterigheid en bemoeizucht. Waarop we dan direct aanvoeren dat dit erfelijk bepaald is door oma A. die verder heus reuze lief was. Vanwaar dan toch die kramp in de kaken? Vanwege de wasconversatie die in een aantal verderop gelegen treinbanken werd gevoerd. Daar sprak een jongedame tot haar reisgezelschap de horrorwoorden; “dat was ik zélf wel op de hand”. Deze zin heeft ons dus bijna een orgaan gekost. Want naast zelfkennis hebben we ook mensenwaskennis en kunnen we met zekerheid zeggen dat 99,9% van de menselijke wezens niet op de hand kan wassen. En zou dit ook niet moeten willen; we leven namelijk in het turbowasmachinetijdperk met zuinige en de was liefkozende en teder behandelende masjienes. Dit in tegenstelling tot de op-de-handwas-doe-het-zelver die het water te warm dan wel te koud heeft, teveel zeep in de wasbak pleurt, de was een paar uur wegzet of een door zichzelf georganiseerde wedstrijd ‘wring je was tot een voddig ding’ gaat houden. Stop deze delicate kledingstukken terreur. Koop een aantal waszakken van verschillend formaat, sorteer één en ander op kleur, draai de was binnenste buiten en doe het in de waspuut. Niet dat hele zakje volstouwen, je kleding wil graag lekker ruim in het sop dobberen. En liever geen items met haakjes en andere fratsen tezamen met een fijn kledingstuk rond laten draaien, dat is geen gelukkig huwelijk. Als deze stappen gelukt zijn dan stop je één en ander in de machine. Deurtje dicht, drupje wasmiddel in ’t bakkie (of een Seepjeschil mee wassen), knop op hand- dan wel wolwasstand en gaan met die banaan. Als het programma afgelopen is dan graag binnen afzienbare tijd het apparaat legen, dus niet nog even 10 series Netflixen oké? Gelieve zware kledingstukken liggend te laten drogen. Verder hoeft een wollen trui echt niet om de dag door de mangel, luchten is erg fijn voor een breisel; wol schoont zichzelf zullen we maar zeggen. Waarom we nu toch onze mond opendoen? Om dat we onszelf kennen, we zijn nu eenmaal een bemoeizuchtige tetteraar, en daar moet zowel de rest van de wereld als wijzelf maar zien te leven. Veel wasplezier!